Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
atəş — is. <fars.> 1. Od. Atəşin təqazası yandırmaqdır. O xasiyyət daim onda büruz edər. «Əkinçi». Hər tərəfi atəş sarımış, alovların təşkil etdiyi atəşin dairə dəqiqəbədəqiqə daralmaqda idi. A. Ş.. Ocağın alovu sönüb tamam olurdu. Qıraqlarındakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüvçirağı — (Xaçmaz, Quba) gecə işıqsaçan cücü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aydın — sif. 1. İşıqlı, aylı, mahtab. Aydın gecə. – Azər daha çox zövq alır aydın gecələrdən. H. C.. Aydın bir gecədir, ulduzlar həsrətlə yerə baxır. S. Rüst.. 2. İşıqlı, nurlu, işıqsaçan. // Parlaq. 3. Buludsuz, açıq, təmiz. Aydın səma. Aydın hava. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fusfor — <yun. phos, phoros – işıqsaçan> Bəzi mineralların, heyvanların sümüklərinin, heyvan və bitki toxumalarının tərkibində olan, tezalışan və qaranlıqda işıq verən kimyəvi maddə. Ağ fosfor. Qırmızı fosfor … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ildırımlı — sif. 1. Çox vaxt ildırım çaxan. Ətəyində dalğalanan heyvanlar; İldırımlı dağlar, çöllər bizimdir! A. Ş.. Çoban Fər zəlidən əli üzülən, Dəli dağın ildırımlı gecəsini xatırlayan Alagöz hıçqıra hıçqıra otağın küncünə çəkildi. S. R.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıqverici — 1. sif. İşıqsaçan. 2. is. İşıqlandırıcı cihaz. Bütün işıqvericilər lampa malları qrupuna aiddir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silah — is. <ər.> 1. Hücum və ya müdafiə üçün alət; yaraq. . . Silahlarını yanlarına atıb oturmuş üç əsgər . . söhbət edirdi. Ə. Ə.. Əlinə silah alanlar . . düşmən üstünə yüyürdü. M. C.. İsi dayı silahı çarpayıya söykədi. B. Bayramov. 2. məc. Bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəfəqli — sif. Şəfəqsaçan, parlayan, işıqsaçan, bərq vuran, şöləsaçan. Şəfəqli almaz. Şəfəqli çilçıraq. – <Rüstəm bəy:> . . Pürqiymət daşlar cərgəsində <almaz> ən gözəl şəfəqli və kimya aləmində bundan bərk və səxt daş hələ bu vəqtə tək dünyada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
